W moim pokoju na szczycie świata mieszkają biedronki

Nie wchodzimy sobie w drogę, żeby się nie zadeptać

Z filiżanką kawy siadam na fotelu, one gdzie popadnie

Czasem ja coś zaśpiewam, one znów potańczą

Rozprostują skrzydła w swym czerwonym szale

Zawirują, zabrzęczą, a później się wstydzą

Pod stół wpadają i już nie wychodzą

Nieśmiałe chyba…

I tak sobie trwamy w obecności czasu
Niesame.

Anna Budzowska, Międzybrodzie Bialskie 17.02.2021