Nie mów mi świecie

jak chodzić mam po lesie,

nie usłucham!

Ważna jest dla mnie melodia lasu

i to z nią zatańczę!

Nie posłucham, nie ukorzę się

i skoczę na pniu śliskim!

Przystanę tam, gdzie słońce wskaże,

Wiatr w warkocz zaplotę,

I wzdłuż wąskiej ścieżki

pobiegnę!

Przekażę pniom szerokim

opowieści z lasu innej części

i radość wielką zebraną z chodzenia

podzielę.

Ptaki nad głową

do serca przyjmę…

Uśmiechnę się do Drzewca,

który najładniej poprosi.

I śmiać się będę w głos.

Nie mów kobiecie,

jak chodzić ma po lesie,

kiedy pojęcia nie masz o jej świecie.

26.02.2024, Las Kabacki, „Mała Pocahontas”

Anna Budzowska

Obraz stworzyła dla mnie sztuczna inteligencja.